|
|
       |
V - szpice i psy pierwotne Wygląd ogólny Alaskan Malamute jest psem silnym, dobrze zbudowanym, o głębokiej klatce piersiowej, mocnym i zawartym tulowiu. Lędźwie ma niezbyt krótkie. Włos okrywowy jest gesty, twardy, wystarczająco długi by ochraniać podszerstek, gesty i welniasty dlugosci 1 do 2 cali (2.5-5cm), gdy pies jest w pelnej szacie. Malamute ma dobra (pewna) postawe, która sugeruje aktywnosc, czujnosc i ciekawosc. Glowa jest szeroka , uszy klinowate i stojace, gdy pies czuwa lub ma napieta uwage. Kufa jest masywna i zmniejsza jedynie nieznacznie swa szerokosc i głebokiej od nasady do wierzchołka nosa. Nie jest ani szpiczasta ani dluga ani ścięta. W akcji postawa Malamute'a jest pewna (dumna), głowa uniesiona, spojrzenie żywe. Znaczenia na pysku są rozmieszczone w charakterystyczny sposób. Tworzą one albo "czepek" pokrywający głlowę, gdy pozostała część pyska ma jednolity kolor ogólnie zszarzałej bieli, lub tez część twarzowa umieszczona jest w taki sposób ze sprawia wrażenie maski. Nierzadko maska i "czepek" występują razem. Kombinacje maski i "czepka" nie są rzadkie. Ogon jest w kształcie pióropusza i noszony jest nad grzbietem jak powiewająca kita. Nie jest podobny do ogona lisa ani nie układa się w zawinięty pierścień. Malamuty są różnie umaszczone lecz najczęściej szarowilczaste bądź czarno-białe. Łapy są typu "rakiet śnieżnych" zwarte i duże, opuszki są grube i sprawiają wrażenie zwartych. Kończyny przednie są prostę o mocnym kośćcu. Tylne kończyny są szerokie i mocne umiarkowanie katowane w stawach kolanowych i bez krowiej postawy. Linia grzbietu jest równa o łagodnym spadku od kłębu ku biodrom. Lędźwie nie powinny być zbyt krótkie by nie przeszkadzały w ruchu, który powinien być swobodny i nie wymuszony. Tułów i wygląd wskazują na wytrzymałość i inteligencję. Malamute ma wygląd wilka odnośnie postawy lecz jego wyraz(pyska - przyp. tlum. ) jest łagodny i wskazuje na serdeczne usposobienie. Temperament Alaskan Malamute jest psem serdecznym, przyjacielskim i nie jest psem jednego właściciela (pana). Jest to wierny i oddany towarzysz, skłonny do zabawy gdy się go do niej zaprosi lecz ogólnie wyrażający godność w wieku dojrzałym. Głowa Glowa powinna wyrażać wysoki stopień inteligencji. Jest szeroka i mocna w porównaniu z innymi rasami "naturalnymi". Powinna być proporcjonalna do wysokości psa, tak ze pies nie wydaje się być ciężki ani gruby. Czaszka Powinna być szeroka pomiędzy uszami. Zwęża się ona stopniowo w kierunku oczu. Jest ona umiarkowanie zaokrąglona pomiędzy uszami i spłaszczona na wierzchu w miarę zbliżania się do oczu i zaokrąglona w stronę policzków które powinny być umiarkowanie płaskie. Powinna posiadać nieznaczna bruzdę pomiędzy oczami. Górna linia czaszki i krawędź górna kufy tworzą prawie jedna prostą, która tworzy jedynie nieznaczna wypukłość w miejscu połączenia. Kufa Powinna być mocna i masywna w proporcji do wielkości czaszki nieznacznie zmniejszająca głebokiej i szerokosc od połączenia z czaszka do wierzchołka nosa. Wargi dobrze przylegające. Wierzchołek nosa jest czarny. Szczęki górna i żuchwa są szerokie i opatrzone mocnymi zębami, siekacze tworzą zgryz nożycowy. Nigdy nie powinien występować przodozgryz lub tyłozgryz. Oczy Koloru kasztanowego (brązowego ) w kształcie migdałów, średniej wielkości, jak na ten kształt oczu ustawione skośnie. Pożądane są oczy ciemne. Uszy Powinny być średniej wielkości, ale male w proporcji do czaszki. Górna polowa uszu jest trójkątna, lekko zaokrąglona na końcu; uszy szeroko rozstawione i osadzone na bokach, z tyłu czaszki; część dolna (nasada ) ucha łączy się z czaszka na wysokości zewnętrznego kata oka, co sprawia wrażenie, ze końce sterczących prosto uszu są odsunięte od czaszki. Kiedy uszy są postawione, są skierowane nieznacznie ku przodowi, kiedy pies pracuje uszy są często złożone na czaszce. Uszy wysoko osadzone stanowią wadę. Tułów Klatka piersiowa powinna być mocna i glebowa, tułów powinien być mocny i zwarty w swojej budowie, ale lędźwie niezbyt krótkie. Linia grzbietu powinna być prosta, lekko opadająca w stronę bioder. Lędźwie powinny być dobrze umięśnione i niezbyt krótkie, aby nie przeszkadzały w swobodnym, rytmicznym ruchu, który idzie w parze z silna akcja napadową tylnych kończyn. Długie lędźwie, osłabiające grzbiet, także są wada. Ciężar nie może być przesadny. Łopatki, kończyny i łapy Łopatki powinny być umiarkowanie ukośne, kończyny przednie powinny być muskularne, wyposażone w bardzo mocny kościec. Przedramię o prawidłowej postawie, aż do ( śródręcza ) które powinno być krótkie, mocne i prawie pionowe gdy jest widziane z boku. Łapy powinny być szerokie i zwarte, place zwarte i dobrze wysklepione opuszki grube i odporne, pazury krótkie i mocne. Powinien występować ochronny włos miedzy palcami. Kończyny tylnie powinny być szerokie, o mocno umięśnionych małych udach, stawy kolanowe umiarkowanie katowane, stawy skokowe szerokie i mocne, umiarkowanie katowane i niskie. Widziane z tyłu kończyny tylnie nie powinny mieć kośćca łukowato wygiętego, lecz powinny być prostę i zarówno w postawie statycznej i jak w akcji idealnie w jednej linii z koniczynami przednimi. Pies nie ma ani zbyt wąsko ani tez szeroko rozstawionych kończyn tylnych. Kończyny Malamute'a powinny zdradzać niezwykłą sile i ogromna moc napadową. Wszelkie oznaki niedoskonałości łap lub kończyn, kiedy pies stoi lub jest w ruchu, powinny być uważanie za poważną wadę. Wilcze pazury na koniczynach tylnych są nie pożądane i powinny być usuwane krótko po urodzeniu. Ogonbr Osadzony na przedłużeniu linii grzbietu, dobrze owłosiony i noszony powyżej grzbietu, kiedy pies nie pracuje - nie tworzy ścisłego pierścienia spoczywającego na grzbiecie. Nie jest pokryty krótszym włosem noszony jak ogon lisa, ale ma raczej wygląd falującej kity. Szata Malamute powinien mieć włos okrywowy gesty i twardy, niedługi i miękki. Podszerstek jest gesty, dlugosci 2.5 do 5 cm, wełniasty i tłusty. Twardy włos okrywowy jest stojący. Wokół szyi szata jest gęsta. Włos okrywowy ma zmienna długość, tak jak podszerstek, na ogól jednak szata jest umiarkowanie krótka do średniej wzdłuż boków tułowia, jej długość nieco wzrasta wokół łopatek i szyi, wzdłuż grzbietu i na zadzie, jak również na portkach i kicie. Malamuty maja na ogól szatę krótka i mniej gęstą, latem po linieniu. Umaszczenie Na ogol kolory zmieniają się od jasno szarego do czarnego poprzez wszystkie pośrednie odcienie. Włos jest zawsze biały na dolnej części brzucha, części kończyn, część znaczeń tworzy maskę. Plamy powinny być w kształcie "czapki" lub maski. Biała strzałka na czole i (lub ) obroża, lub plama na karku jest atrakcyjna i dopuszczalna natomiast łaciatość nie jest dopuszczalna. Powinno rozróżniać się psy o regularnym czapraku i maści ( dosłownie - "opryskanej").Jedynym dopuszczalnym kolorem jednolitym jest biały. Wzrost Występują naturalne rozpiętości wzrostu. Pożądane są wymiary: Psy 25 cali (65.5 cm) w kłębie, 85 funtów ang (38 kg) , suki 23 cale ( 58.5 cm) w kłębie i 75 funtów ang ( 34.9 kg) wagi. Niemniej stwierdzenia dotyczące wzrostu nie powinny mieć wpływu na te cechy, które dotyczą typu, proporcji i cech funkcjonalnych, jak łopatka, klatka piersiowa, łapy, ruch. Jeśli uważa się, aż psy są jednakowo dobre w typie, proporcjach i w funkcji, to do pracy bardziej pożądany będzie ten, który jest bliższy pożądanego wzrostu. Ważne W ocenie Alaskan Malamutów ich funkcja psów pociągowych (do dużych ciężarów) powinna być oceniana jako najważniejsza. Sędzia powinien mieć w pamiętać, ze rasa ta przede wszystkim przeznaczona jest do ciągnięcia ciężkich ładunków i ze w związku z tym, pies powinien być zwarty, mocno zbudowany, o ciężkim kośćcu, kończynach bez wad, mocnych łopatkach, dobrych łapach, głębokiej klatce piersiowej, chodach regularnych, dobrze skoordynowanych i posiadać cala strukturę fizyczna niezbędną do skutecznego wypełniania jego pracy. Nie jest to pies zaprzęgowy przeznaczony do konkurowania w próbach szybkości z mniejszymi rasami północnymi. Malamute jako pies pociągowy do ciężkich ładunków na trudnych szlakach został wybrany dzięki swej sile i wytrwałości i cala specyfika indywidualna, która nie odpowiada wypełnianiu tej roli powinna być uważana za najpoważniejszą wadę. Głównymi wadami są : luźne łapy, wszelkie wrażenia wad budowy, braku solidności lub słabości kończyn, krowia postawa tylnych kończyn, wadliwe śródkroczę, prostę łopatki, brak katowania, a także brak masy, niedostateczna głebokiej klatki piersiowej, tułów ciężki lub lekki kościec, o złych proporcjach ogólnych i innych podobnych cechach. Cechy dyskwalifikujące Niebieskie oczy
|
Darmowy hosting zapewnia PRV.PL